Slapen lijkt tegenwoordig meer luxe dan een primaire levensbehoefte want er moeten dingen geregeld worden, voor de band, werk en hier en daar zou ik iets georganiseerder met mijn huishoudelijke taken om willen gaan.
Mijn huishouden is zoals mijn moeder wel eens zegt; een huishouden van jan steen. Ik weet niet wat ze daar precies mee bedoelt...er blijft wel eens wat liggen maar niet iedereen slaapt beter op een gestreken kussensloop toch?
Ik neem mezelf wél al twee weken voor die strijk nu echt te gaan doen en iedere keer kiep ik met frisse moed de mand met schone was over mijn bed leeg om zeker te zijn dat ik het vanavond écht doe.
Het enige resultaat is dat ik het er met dezelfde vastberadenheid weer in kan schuiven als ik 3 uur later dan ik me had voorgenomen mijn bed in rol, dus misschien heeft ze een punt. Nu de schoolvakantie is aangebroken voorzie ik dat het de aankomende twee weken ook niet gaat lukken.
Schoolvakanties zijn voor de meeste moeders (heb ik van horen zeggen) niet bepaald een vooruitzicht op geluk en rust, maar ik moet zeggen dat het toch wel bizar lekker is dat ik nu soort van kan uitslapen. Want dat was beslist een luxe waar ik jaren geleden afscheid van had genomen maar het mooiste is dat ik nu in de vroege ochtend geen politieagentje hoef te spelen!
Kreten als; "trek nou je schoenen aan en waarom eet je je brood niet op" of "hallllo waarom zit de wc verstopt met een halve rol pleepapier??!" en discussies over dingen die ze al jaren zelf kunnen; "tuurlijk kan je je eigen veters wel strikken mama blijft hier staan tot je het zelf hebt gedaan maar dan komen we wel te laat.. nou kom maar op met die rotschoen dan *fuck* nee dit is inderdaad een kloteveter....ehhh wat een nare veters zijn dit zeg." vullen meestal de ochtendstilte bij ons in huis en het ontbreken ervan is dus ook voor mijn wellicht uitslapende buren ook geen gemis.
Af en toe moet je kinderen de ruimte geven om dingen zelf te regelen, die van mij denken zo nu en dan al goed in oplossingen in plaats van in problemen. Zo hadden mijn twee oudste dochters vanmorgen besloten dat ze vast een moederdagontbijt wilden "oefenen". De rijstwafels met pindakaas en glas glazuuroplossende siroop ("want we mogen geen thee maken zonder toezicht" aldus Fay) waren heerlijk maar het ontbijt van mijn 2-jarige telg was wel enigszins experimenteel te noemen.
Fay was namelijk van mening dat Jenna het brood in de vriezer niet kon waarderen en kwam in haar zoektocht een bak sorbetijs tegen. Jenna had zo genoten van de lange vingers met smoeltjes en mango-ijs dat ze me liet weten voortaan liever door Fay verzorgd te worden met de woorden: "say maakt goed ontbijt! mama maakt altijd vies ontbijt, say doettut voortaan voor Denna".
Jullie begrijpen dat ik me dat geen twee keer laat zeggen, al heb ik uit voorzorg de rest van het ijs net even naar binnen zitten werken in een poging even toe te geven aan het niet afmaken van alles op mijn to-do lijstje van vandaag.
Truste, ik zal in mijn droom straks vast een paar kussenslopen extra strijken voor mijn lieve moeder ;)
