zondag 9 maart 2014

Spandex-dress-code a.u.b.

Met mijn conditie van een stacaravan ben ik waarschijnlijk de laatste persoon in de positie om te oordelen maar soms behoud ik me van het recht daar gewoon schijt aan te hebben, sommige dingen moeten toch gezegd worden.
Zondagochtend is bedoeld om rustig op te starten, volgens hele religies zelfs een rustdag waarop je eigenlijk zou moeten rusten en dus vooral de laatste dag waarop ik persoonlijk mee zou doen met een stedelijke marathon.

Vraag me eigenlijk niet precies wat er vandaag in Den Haag aan de hand is voor run, wat me wel opvalt is dat er duidelijk geen enkele richtlijnen zijn en een conditie niet per definitie één van je forté's hoeft te zijn als je wilt participeren.

Dik, dun, klein, groot alles komt voorbij. Zelfs de loco's van de KFC doen een poging om te rennen.
Zoals ik al zei, ben ik zelf een wrak en heb ik werkelijk het uithoudingsvermogen van een lege accu maar toch zijn er een aantal zaken die mij opvallen als ik het gros van de deelnemers bekijk die gewoon echt niet zouden mogen als ik er een mening over mocht hebben.

In zo'n beetje elke sport heb je een dresscode: voetballers dragen shorts met kniekousen, vechtsporters een katoenen badjas, zwemmers een zwempak en Sven Kramer draagt een morphing suit met een gat voor zijn gezicht  (net als alle andere schaatsers) maar als ik het goed inschat is er geen afspraak gemaakt over wat je wel en écht niet kan dragen als je gaat hardlopen.

Ik hoef niet uit te leggen wat er gebeurt als lichaamsdelen in een net niet stevig genoeg spandexje heen een weer slingeren en het beeld van een net iets te forse borst of bilpartij (ik weet het, sommigen vinden dat je daar nooit genoeg van kunt hebben) krijg ik niet snel meer van mijn netvlies.
Denk aan een keitje wat je in een vijver gooit, die kringetjes die zich uitbreiden en een deinende beweging maken zijn heel poëtisch in het geval van water of een semi-strak lijf. In het geval van 30 kilo overgewicht echter niet. Ik stoor me niet zozeer aan het overgewicht, maar wel aan het soort spandex wat de persoon in kwestie dan heeft aangetrokken.

Daar houdt het echter niet op, je kunt tegenwoordig bij de Kruitvat en de Lidl ook sportpakjes kopen, welke superleuk zijn als je er nog wat overheen aantrekt of een mooie lange onderbroek eronder stopt. In het geval van een string en puttige billen echter niet, want als je gaat zweten wordt het een wet-pants party en show je onderdelen van jezelf die je beter voor jezelf en de slaapkamer of de webcam kunt houden (het houdt niet op bij een cameltoe).

Ik nodig daarom iedereen uit om een petitie te starten voor een heuse Spandex-dress-code. Mijn handtekening krijg je als eerste. Als tip wil ik meegeven als je er echt actief mee aan de slag gaat om vooral in de guide-lines mee te nemen dat uni-sex sportpakken sinds 1989 eigenlijk al niet meer EU-approved zijn en mannen boven de, pak em beet 40 jaar uitgesloten moeten zijn van deelname aan sport (in general!) wanneer ze het renpakje uit hun gloriedagen tevoorschijn toveren onder het mom "past nog best, die kilo's ren ik er zo af"

Moraal van mijn verhaal: niks mis met een ouderwetse joggingbroek, mocht je toch kiezen voor spandex, koop dan een goeie en check heeeeel goed of je je porieën niet door de stof heen kunt tellen als je hem aantrekt anders kun je net zo goed een corrigerende panty aantrekken...maar goed dit is slechts mijn mening en ik ben zelf gewoon liever lui dan moe ;)

1 opmerking:

  1. Misschien moet je volgend jaar eerst eens meedoen. Ik heb zwaar respect voor alle 40/50/60 plussers die dit jaar 10 of zelfs 21 kilometer gerend hebben, ook al ziet het er misschien niet altijd even appetijtelijk uit.

    Eelco

    BeantwoordenVerwijderen